Usprawnianie ruchowe jest to zespół działań zmierzających do przywrócenia możliwie pełnej sprawności fizycznej a tym samym jak największej samodzielności i niezależności społecznej.
Osiąga się to przez:
- poprawę zakresu ruchu w stawach oraz siły mięśniowej
- pobudzanie procesów kompensacyjno – adaptacyjnych
- korygowanie istniejących wad i dysfunkcji
- opóźnianie powstawania zmian wtórnych
- stymulowanie prawidłowego rozwoju organizmu
- kształtowanie właściwych postaw wobec siebie i swojej niepełnosprawności
- integrację ze środowiskiem rówieśniczym
Terapią objęte są dzieci ze schorzeniami o podłożu:
- neurologicznym,
- ortopedycznym,
Dobór terapii opracowany jest w oparciu o kartę przebiegu choroby, opinię z poradni psychologiczno-pedagogicznej, szeroko rozumianą obserwację dziecka oraz wywiad z rodzicami/opiekunami.
Zajęcia rehabilitacyjne mogą odbywać się w formie indywidualnej, nie rozpraszając uwagi dzieci, dzięki czemu metody mogą być w pełni dostosowane do indywidualnych potrzeb i możliwości ucznia. A dobór ćwiczeń ściśle dopasowany do wieku i jednostki chorobowej.
Sala rehabilitacyjna wyposażona w profesjonalny sprzęt, który umożliwia dzieciom wysoce wyspecjalizowaną rehabilitację, a tym samym polepsza i usprawnia ich rozwój psychoruchowy.
Metody pracy wykorzystywane w usprawnianiu ruchowym:
- Kinezyterapia
- Elementy metody PNF
- Kinesiotaping
- Techniki Poizometrycznej Relaksacji Mięśni
- Elementy gimnastyki korekcyjnej
- Masaż ciała
- Metoda Vojty
- Trójpłaszczyznowa terapia stóp
Biorąc pod uwagę sposób wykonywania ćwiczeń, dzielimy na:
Ćwiczenia bierne – wykonywane przez terapeutę bez współudziału ćwiczącego.
Stosuje się je w celu utrzymania sprawności mięśni oraz zapobiegania przykurczów i
zesztywnienia stawów.
Ćwiczenia czynne – wykonywane przez ćwiczącego pod kierunkiem lub przy pomocy
terapeuty. Ich celem jest zwiększenie siły i masy mięśni oraz przywrócenie ich
prawidłowej funkcji.
Ćwiczenia specjalne, wykonywane pod nadzorem terapeuty – zaliczają się do nich:
- ćwiczenia oddechowe, których celem jest nauczanie prawidłowego oddychania, poprawienie ruchomości klatki piersiowej, zwiększenie wydolności i sprawności układu oddechowego oraz odpowiednie ukształtowanie klatki piersiowej
- ćwiczenia koordynacji ruchowej, polegające na nauczaniu ruchów w zakresie małych i dużych stawów z ruchami precyzyjnymi włącznie
- ćwiczenia relaksacyjne, polegające na uzyskaniu rozluźnienia mięśni za pomocą sugestii przekazywanych przez terapeutę
U dzieci poruszających się na wózkach lub przy pomocy drugiej osoby wprowadzamy więcej:
- ćwiczeń czynnych z przyborami (piłki, kijki, ciężarki, taśmy)
- ćwiczeń równoważnych na dużych piłkach oraz ławkach
Dzieci nie poruszając się samodzielnie:
- często nie potrafią kontrolować ruchów swojego ciała
- nie zachowują równowagi w pozycjach średnich (siad, klęk)
- nie potrafią samodzielnie zmienić pozycji ciała (przewrócić się z pleców na brzuch, usiąść)
Zajęcia z takimi dziećmi prowadzone są w pozycjach niskich.
W celu uatrakcyjniania zajęć, minimalizowania negatywnych odczuć dziecka, ćwiczenia lecznicze wzbogacane są zabawami z różnorodnymi przyborami i rekwizytami, ćwiczeniami przy muzyce oraz ćwiczeniami na przyrządach.